De wet Breyne dateert van 9 juli 1971 en wordt ook wel de Woningbouwwet genoemd. Deze wet wordt aangevuld met de Wijzigingswet van 3 mei 1993.
De wet Breyne heeft tot doel wanpraktijken in de bouwsector te voorkomen en biedt een wettelijke bescherming voor wie een woning op plan koopt of sleutel-op-de-deur laat bouwen door één aannemer of promotor.
De wet Breyne is van dwingend recht, hetgeen betekent dat men er niet kan van afwijken.
De wet Breyne is van toepassing als volgende cumulatieve voorwaarden zijn voldaan:
De te bouwen woning of in aanbouw zijnde woning wordt gerealiseerd door één aannemer of promotor. De aannemer of de promotor kan voor de uitvoering der werken wel beroep doen op onderaannemers.
Bij een koop op plan, bij sleutel-op-de-deur projecten of bij maxiverbouwingswerken.
De overeenkomst voorziet een volledige afwerking van de woning.
De woning is gelegen in België.
De woning is hoofdzakelijk bestemd voor huisvesting.
De koper is verplicht vóór de voltooiing van de werken één of meer stortingen te doen, bijvoorbeeld door de betaling van een deel van de prijs, het betalen van een waarborg, het blokkeren van de prijs op een gemeenschappelijke rekening of door de verkoop van een perceel bouwgrond aan een bouwpromotor waarbij de promotor als tegenprestatie een woonentiteit levert.